OVER ONS

  niet leren, maar samen door eigenheid floreren

 



Verbetering als 

inspiratiebron en

dyslexie-oplossing

Mijn naam is Corien Eijhuisen.

Als zus van een jongere broer met lichamelijke beperkingen ben ik opgegroeid met de wens om het leven voor de ander beter en mooier te maken. Zelfs toen ik kon kiezen voor een carrière als danseres, koos ik er toch liever voor om me meer te richten op het helpen van de ander. Het is dan ook niet zo vreemd dat ik koos voor de opleiding orthopedagogiek.

 

Nadat ik was afgestudeerd kwam ik terecht in de wereld van dyslexie. Na 5,5 jaar te hebben gewerkt als dyslexietherapeut was ik toe aan iets anders. Ik vond de wijze van dyslexietherapie te gekaderd terwijl het voor de kinderen niet de verbetering gaf die ik voor ogen had. Maar ik wist ook niet hoe het anders en beter zou kunnen. Wel besefte ik dat ik op die manier nooit de helpende rol voor de ander zou kunnen vervullen die ik zo graag wilde vervullen. Naast mijn werk als docent ben ik toen samen met Ron op zoek gegaan naar een andere manier om dyslexie écht te kunnen oplossen.

 

Naast mijn hobby's dansen, reizen en tekenen, heb ik mij de afgelopen jaren hierop gestort. Dit heeft al tot veel mooie inzichten en ervaringen geleid waarbij we al menig persoon hebben mogen helpen en ben ik inmiddels gestopt met mijn werk als docent. Maar ook heeft het me geleerd hoe moeilijk het voor mensen en organisaties kan zijn om voor iets te kiezen wat echt afwijkt van wat men gewend is. Eerder zou ik hebben verwacht dat men dit soort verbeteringen zou omarmen, maar dat blijkt (nog) niet het geval te zijn. Het vraagt meer moed van de betrokkenen dan ik had gedacht.

 

Ondanks dit soort uitdagingen zie ik er nog steeds naar uit om elk kind voor eens en altijd van zijn dyslexie te verlossen. Ik wil immers nog steeds de rol vervullen die ik al van kinds af aan het liefst wil vervullen waarbij het leven van de ander echt verbetert!

 


Eigenheid als 

inspiratiebron en

dyslexie-oplossing

Mijn naam is Ron van der Horst.

In mijn vroege jeugd had ik te kampen met chronische gezondheidsproblemen. Daardoor maakte ik te vaak mee hoe het is als je niet kan doen wat je graag zou willen doen. Gelukkig veranderde dat in mijn tienerjaren. Ik ging steeds meer sporten en gaandeweg werd ik me bewuster van de vervulling die me dat gaf. Maar daardoor kreeg ik er ook steeds meer moeite mee om bij een ander de gevolgen te moeten aanzien van het gebrek aan vervulling. Met als 'natuurlijk' gevolg dat ik anderen daarbij begon te helpen, eerst op persoonlijk niveau en later ook op zakelijk niveau.


Volgens anderen beoordeelde ik situaties anders en kwamen ze met mij tot inzichten en oplossingen waar zij zelf nog niet eerder aan hadden gedacht. Geleidelijk werd mij duidelijk wat ik anders deed. Kort gezegd: ik maak met name gebruik van de nog verborgen (onbewuste) behoeftes en mogelijkheden van de persoon.

 

Naast mijn hobby's als sport, reizen, duiken en films maken, doe ik dit inmiddels meer dan 40 jaar met mijn hiervoor ontwikkelde methode welke ik ROAD heb genoemd.

 

In de afgelopen jaren ben ik me er van bewust geworden dat mijn ROAD methode ook op het gebied van dyslexie nieuwe mogelijkheden bood. Met als resultaat dat ik anderen nu ook help met het oplossen van hun dyslexie. Want hoe mooi is het om mee te kunnen maken dat iemand beter leert te leren en daardoor niet alleen zelfvertrouwen (terug)krijgt maar ook beter gaat presteren?!

 

OPKOMENDE DUSKLETSIE

Jos was een erg gedreven jonge ondernemer, maar hij werd daarbij vaak gehinderd door zijn dyslexieproblemen.
Met als gevolg dat hij de laatste tijd steeds onzekerder werd in zijn zaken doen.

Het werd duidelijk dat de oorzaak niet lag in zijn dyslexie maar in een aantal onbewuste persoonlijke onzekerheden...
Wanneer die onzekerheden speelden, kon Jos zich niet meer focussen op het lezen en spellen en leidde dat tot dyslexieproblemen.

Nadat we die onbewuste persoonlijke onzekerheden samen bewust hadden gemaakt en opgelost, had Jos geen last meer van dyslexieproblemen.
Bij Jos was het dus niet 'aangeboren dyslexie', maar 'opkomende duskletsie'!